Duurzaamheid is belangrijk - en populair. Veel investeringen worden daarom ook als ‘duurzaam’ of ‘groen’ aangemerkt. Lang niet altijd zijn deze investeringen daadwerkelijk groen, maar tot voor kort waren er nog geen harde criteria aan de stempel van ‘duurzaamheid’. Dit leidt vaak tot zogeheten ‘groenwassen’ of ‘greenwashing’ waarbij activiteiten ‘groener’ worden voorgedaan dan zij daadwerkelijk zijn. In de nieuwe verordening (EU) 2020/852 van het Europees Parlement en de Raad van de Europese Unie worden voorwaarden gesteld aan de noemer duurzaam van economische activiteiten. De voorwaarden hangen samen met de doelen van de Europese Unie om economische integratie tussen lidstaten te bevorderen, duurzame/groene investeringen te bevorderen en om de klimaat- en energiedoelstellingen in het kader van de Europese Green Deal te halen. Tevens moet dit voor een groot deel een einde maken aan greenwashing.
Op grond van de nieuwe wetgeving zullen financiële producten die beweren duurzaam te zijn dit moeten bewijzen aan de hand van EU-criteria. De nieuwe wetgeving bevat aan de andere kant ook een mandaat voor de Europese Commissie om activiteiten die schadelijk zijn voor het milieu vast te stellen. De verordening zal na publicatie officieel in werking treden, daardoor zal de Europese Unie waarschijnlijk als eerste overheidsinstantie de criteria van ‘duurzame’ investeringen officieel vastleggen. Maar wat zijn de doelstellingen van deze nieuwe wetgeving en aan welke vereisten zullen de investeringen moeten voldoen?
Wat is een ‘duurzame’ belegging?
Onder de verordening wordt onder ‘ecologisch duurzame belegging’ verstaan een belegging in één of meerdere economische activiteiten die uit hoofde van deze verordening als ecologisch duurzaam kunnen worden aangemerkt. Met het oog op het bepalen van de mate waarin een belegging ecologisch duurzaam is, wordt een economische activiteit aangemerkt als ecologisch duurzaam indien die economische activiteit:
- substantieel bijdraagt aan de zes milieudoelstellingen (zie hieronder);
- geen ernstige afbreuk doet aan een of meer van diezelfde doelstellingen. Een activiteit wordt geacht ernstig afbreuk te doen aan doelstellingen als zij bepaalde schadelijke effecten heeft voor de zes milieudoelstellingen (zie hierna);
- wordt verricht met inachtneming van bepaalde minimumgaranties. Het gaat hierbij om procedures die ten uitvoer worden gelegd door de onderneming die economische activiteit verricht om overeenstemming te garanderen met richtlijnen (bijvoorbeeld OESO-richtlijnen of VN-beginselen) die aan het bedrijfsleven worden gesteld om onder meer mensenrechten te waarborgen; en
- voldoet aan technische criteria die door de Europese Commissie zijn vastgesteld (hierbij worden kort gezegd een invulling gegeven of een bepaalde activiteit voldoet aan het bijdragen aan de doelstelling).
De zes milieudoelstellingen
De nieuwe wet legt een zestal milieu doelstellingen vast. Kort gezegd worden economische activiteiten als duurzaam bestempeld als de bijdragen aan een van de volgende doelstellingen zonder daarbij een andere doelstelling significant te schaden:
- beperking (mitigatie) klimaatverandering;
- aanpassing (adaptie) aan klimaatverandering;
- duurzaam gebruik en bescherming van water en mariene (oceaanbodem of onder zeeoppervlak) hulpbronnen;
- transitie naar een circulaire economie, met inbegrip van afvalpreventie en toegenomen gebruik van secundaire grondstoffen;
- preventie en bestrijding van verontreiniging; en
- bescherming en herstel van de biodiversiteit en ecosystemen.
Impact van de nieuwe wetgeving
De doelstellingen en voorwaarden aan ‘duurzame’ economische activiteiten zijn niet uitputtend. Deze criteria en doelstellingen zullen waar nodig en relevant worden uitgebreid en veranderen. Als een investering als duurzaam te boek wilt gaan, moet de investering worden getoetst aan de criteria voor duurzaamheid zoals hierboven uiteengezet.
Europa is een belangrijke speler in het economische landschap en duurzaamheid is populair. Aangezien de financiering van en beleggingen in bepaalde activiteiten graag te boek willen staan als duurzaam, zullen deze activiteiten aan de duurzaamheidscriteria van de Europese Unie moeten voldoen. Ook buiten Europa zal dit er toe kunnen leiden dat bepaalde activiteiten zich zullen aanpassen aan de criteria van de Europese criteria, zodat ook beleggingen in die activiteiten buiten Europa als duurzaam aangemerkt kunnen worden. Hierdoor kan de Europese Unie mogelijk input uit oefenen op het klimaatbeleid van andere landen; bijvoorbeeld het gebruik van bepaalde milieubelastende activiteiten in Zuid-Amerika en Azië.
Tot slot
Zoals beschreven zal de Verordening in werking treden na publicatie. Beleggers en financiers zullen een analyse moeten maken van hun ‘groene’ economische activiteiten om te bepalen of deze daadwerkelijk ‘duurzaam’ zijn. Mogelijk zal dit zorgen voor strengere eisen en een herziening van bepaalde investeringsportefeuilles. Op EU-gebied is er veel te doen over sustainable finance: zo timmert de Europese Unie hard aan de weg op het gebied van een EU Green Bond Standard, corporate disclosure over klimaatgerelateerde informatie en low-carbon klimaatbenchmarks.
Als u vragen heeft over deze nieuwe wetgeving en de criteria kunt u contact opnemen met een van onze specialisten.
