Inleiding
Het Caribische deel van het Koninkrijk der Nederlanden hanteert op een veelvoud aan onderwerpen eigen wetgeving (in de vorm van landsverordeningen). Als voorbeeld; de Wet-Informatie uitwisseling Ondergrondse Netten (WION) heeft geen gelding in Aruba. Hoe pakt dan in Aruba een juridische procedure uit met betrekking tot de aansprakelijkheid rond graafschade? Daar heeft het gerecht in eerste aanleg van Aruba recentelijk een voorbeeld van gegeven.
De casus
De N.V. Arubaanse Wegenbouw Maatschappij (AWM) heeft opdracht gekregen om verkeersborden te plaatsen. Om te bepalen waar de poeren ten behoeve van de te plaatsen verkeersborden moesten komen, heeft AWM een proefgat gegraven om precies te kunnen bepalen waar een kabel lag. AWM had namelijk voorafgaand aan de werkzaamheden tekeningen van de Elektriciteits-Maatschappij Aruba N.V. (Elmar) gekregen waaruit de aanwezigheid van een kabel bleek.
Tijdens het graven van het proefgat heeft AWM de desbetreffende kabel van Elmar geraakt als gevolg waarvan de beschadigde kabel olie is gaan lekker. Elmar heeft AWM aansprakelijk gesteld voor haar schade.
Uit de feiten blijkt dat de geraakte kabel horizontaal bezien precies lag zoals ingetekend (ter illustratie is onderaan dit artikel de tekening opgenomen). AWM heeft zich verweerd met de stelling dat de kabel niet 0,55 meter onder het maaiveld lag, maar op circa 0,40 meter als gevolg waarvan er sprake is van eigen schuld aan de zijde van Elmar.
De rechtbank overweegt dat AWM niet de benodigde zorgvuldigheid heeft betracht omdat uit foto’s en verklaringen blijkt dat AWM, toen op 0,40 meter geen kabel werd aangetroffen, er met kracht is doorgegraven met een pikhouweel. Hierdoor heeft het risico zich verwezenlijkt dat met een dergelijk scherp object die op een dusdanige manier is gehanteerd, er schade toegebracht kon worden aan een kabel waarvan AWM wist dat die daar in de buurt moest liggen.
Dan nog voor wat betreft het verwijt van AWM aan Elmar met betrekking tot de diepteligging (zodoende een beroep op eigen schuld). Daarover zegt de rechtbank het volgende:
“Dat verweer wordt verworpen. Niet betwist is dat AWM in de jaren 1980/1981 de kabel zelf in opdracht van Elmar heeft gelegd. Als de kabel dus niet diep genoeg heeft gelegen, of de tekening op dit punt niet klopt kan dat mede aan AWM zelf worden toegerekend; dat ter plaatse na het leggen van de kabel door Elmar of derden is gegraven is niet gesteld, dat de kabel is verplaatst is ook niet gemotiveerd gesteld en in de harde grond ter plaatse niet aannemelijk.”
AWM is op grond van een onrechtmatige daad aansprakelijk voor de schade van Elmar.
Sebastiaan van de Kant en Peter van Huizen
Het Caribische deel van het Koninkrijk der Nederlanden hanteert op een veelvoud aan onderwerpen eigen wetgeving (in de vorm van landsverordeningen). Als voorbeeld; de Wet-Informatie uitwisseling Ondergrondse Netten (WION) heeft geen gelding in Aruba. Hoe pakt dan in Aruba een juridische procedure uit met betrekking tot de aansprakelijkheid rond graafschade? Daar heeft het gerecht in eerste aanleg van Aruba recentelijk een voorbeeld van gegeven.
De casus
De N.V. Arubaanse Wegenbouw Maatschappij (AWM) heeft opdracht gekregen om verkeersborden te plaatsen. Om te bepalen waar de poeren ten behoeve van de te plaatsen verkeersborden moesten komen, heeft AWM een proefgat gegraven om precies te kunnen bepalen waar een kabel lag. AWM had namelijk voorafgaand aan de werkzaamheden tekeningen van de Elektriciteits-Maatschappij Aruba N.V. (Elmar) gekregen waaruit de aanwezigheid van een kabel bleek.
Tijdens het graven van het proefgat heeft AWM de desbetreffende kabel van Elmar geraakt als gevolg waarvan de beschadigde kabel olie is gaan lekker. Elmar heeft AWM aansprakelijk gesteld voor haar schade.
Uit de feiten blijkt dat de geraakte kabel horizontaal bezien precies lag zoals ingetekend (ter illustratie is onderaan dit artikel de tekening opgenomen). AWM heeft zich verweerd met de stelling dat de kabel niet 0,55 meter onder het maaiveld lag, maar op circa 0,40 meter als gevolg waarvan er sprake is van eigen schuld aan de zijde van Elmar.
De rechtbank overweegt dat AWM niet de benodigde zorgvuldigheid heeft betracht omdat uit foto’s en verklaringen blijkt dat AWM, toen op 0,40 meter geen kabel werd aangetroffen, er met kracht is doorgegraven met een pikhouweel. Hierdoor heeft het risico zich verwezenlijkt dat met een dergelijk scherp object die op een dusdanige manier is gehanteerd, er schade toegebracht kon worden aan een kabel waarvan AWM wist dat die daar in de buurt moest liggen.
Dan nog voor wat betreft het verwijt van AWM aan Elmar met betrekking tot de diepteligging (zodoende een beroep op eigen schuld). Daarover zegt de rechtbank het volgende:
“Dat verweer wordt verworpen. Niet betwist is dat AWM in de jaren 1980/1981 de kabel zelf in opdracht van Elmar heeft gelegd. Als de kabel dus niet diep genoeg heeft gelegen, of de tekening op dit punt niet klopt kan dat mede aan AWM zelf worden toegerekend; dat ter plaatse na het leggen van de kabel door Elmar of derden is gegraven is niet gesteld, dat de kabel is verplaatst is ook niet gemotiveerd gesteld en in de harde grond ter plaatse niet aannemelijk.”
AWM is op grond van een onrechtmatige daad aansprakelijk voor de schade van Elmar.
Sebastiaan van de Kant en Peter van Huizen
Gerelateerd
Energietransitie
