Reclamerecht
Voor reclames geldt in Nederland wetgeving over Misleidende en Vergelijkende Reclame en de Nederlandse Reclame Code (NRC). In de NRC zijn allerhande regels voor reclame opgenomen, in een algemeen deel maar ook diverse bijzondere delen, bijvoorbeeld ten aanzien van reclame op social media, reclame door influencers, ten aanzien geneesmiddelen, kansspelen, et cetera.
Reclame mag niet misleiden
De algemene norm is dat reclame niet misleidend mag zijn, dus niet in strijd met de waarheid mag zijn (objectief criterium). Daarnaast zijn er ook subjectieve normen. Reclame mag bijvoorbeeld niet nodeloos kwetsen, en mag niet in strijd zijn met de goede smaak en het fatsoen (subjectief criterium).
Code voor duurzaamheidsreclame
In de Code voor Duurzaamheidsreclame staan specifiek regels voor reclame die duurzaamheidsclaims, bestaande uit een milieu- of ethische claims, bevat. Het gaat daarbij om claims waarmee wordt gesteld of gesuggereerd dat een product of activiteit een positieve, minder of geen invloed heeft op het milieu, of dat de productie of de activiteit van een bedrijf heeft plaatsgevonden volgens bepaalde ethische standaarden (bijvoorbeeld ten aanzien van algemene arbeidsomstandigheden, dierenwelzijn en/of maatschappelijk verantwoord ondernemen).
De code is van toepassing op alle duurzaamheidsreclame. De systematiek van deze code is vergelijkbaar met de systematiek van andere reclamecodes en volgt de nog te implementeren nieuwe Richtlijn Oneerlijke handelspraktijken en de Green Claims Directive.
Bij de Reclame Code Commissie kunnen klachten over niet-naleving van de Code voor Duurzaamheidsreclame worden ingediend. Dit is een vorm van zelfregulering. Ook zijn al veel uitspraken bekend over milieuclaims en duurzaamheidsclaims onder de MRC. Dit zal zijn vervolg krijgen onder de CDR.
Waar dient u met name rekening mee te houden?
Of een advertentie al dan niet misleidend is, is niet altijd op voorhand vast te stellen. De uitspraken die al bekend zijn, zijn sterk casuïstisch van aard maar de algemene lijn is dat de adverteerder die een claim maakt, deze ook moet kunnen bewijzen.
Ook dient u als adverteerder op basis van de CDR rekening te houden met enkele andere belangrijke aspecten. Van belang is met name dat duurzaamheidsclaims op duidelijke, specifieke, juiste en ondubbelzinnige wijze gepresenteerd moeten worden. Verder mogen er geen mededelingen, afbeeldingen, logo’s of andere vormgeving of keurmerken worden gebruikt waardoor de gemiddelde consument misleid kan worden over duurzaamheidsaspecten van de aangeprezen producten, of over de bijdrage duurzaamheid in het algemeen.
En communiceert u over duurzaamheidsambities? Maak dan voldoende duidelijk dat het om een streven gaat en niet om de huidige situatie. Het is op grond van de CDR misleidend om te adverteren met een streven waarvan men in redelijkheid niet kan verwachten dat het ooit behaald zal worden.
Ten slotte geldt dat de duurzaamheidsclaims waarmee u adverteert aantoonbaar juist dienen te zijn.
Meer weten over de Richtlijn Oneerlijke handelspraktijken en de Green Claims Directive?
Op Europees niveau wordt regelgeving op het gebied van milieuclaims en duurzaamheidsclaims strenger. In het artikel over de Green Claims Directive (richtlijn groene claims) leest u meer over de aanstaande regelgeving geïntroduceerd voor het toetsen van milieuclaims en duurzaamheidsclaims. Ook kunt u meer lezen over het voornemen de de bestaande Richtlijn oneerlijke handelspraktijken over milieuclaims te verruimen.